بسیاری از انواع نان با روغن ها و شورتنینگ ها تهیه می شوند که نیاز به نظارت کوشر نیز دارند. مواد اولیه خمیر مخلوط ها و حالت دهنده های خمیر مخصوص تهیه شده، شورتنینگ ها و دی گلیسیریدها هستند.
در نانوایی ها، تابه ها و فرورفتگی هایی که خمیر را در آنها قرار می دهند تا پف کند و پخته شود، با روغن های روغنی یا جداکننده پوشانده می شوند که ممکن است غیر کوشر باشد. این روغن ها اغلب روی برچسب ظاهر نمی شوند.
همچنین ممکن است مشکلی از سایر محصولات غیر کوشر تهیه و پخته شده بر روی همان تجهیزات وجود داشته باشد. اینها برخی از دلایلی است که نان نیاز به نظارت کوشر دارد.
از نظر خاخامی تولید نان با استفاده از مواد لبنی ممنوع است. از آنجایی که نان به طور مکرر در تمام وعده‌های غذایی خورده می‌شود، خاخام‌ها نگران بودند که ممکن است ناخواسته نان لبنی را همراه با غذای گوشتی بخورند. دو استثنا وجود دارد - اگر نان به شکل یا طرح غیرعادی پخته شود که نشان می دهد لبنی است، یا اگر نان آنقدر کوچک باشد که در یک وعده مصرف شود.
قانون یهود ایجاب می کند که قسمتی از خمیر یا فرآورده تمام شده پخته شده برای چیزی که به عنوان «چاله» شناخته می شود کنار گذاشته شود. پس از جدایی، چله را می سوزانند.
این رسم فقط زمانی واجب است که (الف) صاحب خمیر در زمان تهیه آن یهودی باشد و ب) خمیر از آرد یکی از پنج غله زیر (که به پنج گونه اصلی معروف است) تهیه شده باشد: گندم، جو، چاودار، املا و جو. علاوه بر این، اگر خمیر کمتر از 2.5 پوند آرد داشته باشد، نیازی به جدا کردن چلو نیست. اگر خمیر حداقل 5 مثقال آرد باشد، قبل از جدا کردن چله، صلوات می‌خوانند.
