موضوع گوشت کوشر هم بسیار ساده و هم بسیار پیچیده است، اما در اینجا مروری بر روند و اصول اولیه قوانین به شما ارائه می کنیم.
مهمترین نکته ای که باید در مورد گوشت کوشر بدانید این است که این یک عمل باستانی است که با استفاده از فناوری امروزی برای اطمینان از قابلیت اطمینان، ایمنی و کشروت انجام می شود.
اولین قدم در گوشت کوشر، نوع واقعی گوشت است. مرغ، بوقلمون، اردک و غازها همه گونه های کوشر هستند. سنت های مختلفی در مورد کشرو مرغان دیگر مانند بلدرچین، قرقاول، سنبل و کبوتر وجود دارد. پرندگان شکاری معمولاً کوشر نیستند.
برای حیوانات بزرگ‌تر، قوانین کوشر مصرف گونه‌هایی را مجاز می‌داند که هم جفت خود را می‌جوند و هم سم‌های شکافته دارند. این شامل گاو، گوسفند، بز، گاومیش کوهان دار امریکایی، گوزن، گوزن و حتی زرافه می شود، اگرچه گوشت گاو و بره به طور کلی رایج ترین گوشت در بازار کوشر هستند.
قانون یهود مصرف خون جانور را ممنوع کرده است. تمام گوشت و طیور کوشر باید تحت یک فرآیند خاص برای حذف آن قرار گیرند. گوشت یا مرغ را به مدت XNUMX دقیقه در آب تمیز خیس می کنند، سپس آن را خارج می کنند تا خشک شود. پس از چند دقیقه چکاندن، گوشت را نمک زده و به مدت شصت دقیقه در حالت آویزان می گذارند تا خون باقی مانده بیشتر خارج شود.
پس از شصت دقیقه نمک زدن، گوشت را سه بار در آب سرد و تمیز می شویند تا نمک باقی مانده از آن گرفته شود. نتیجه: گوشت تمیز، تازه و کوشر. پس از شست و شوی نهایی، گوشت خشک می شود، بیشتر به صورت خرده فروشی خرد می شود و برای ایمنی و کشروت بسته بندی و مهر و موم می شود.
