از ابتدایی ترین مراحل تاریخ ما، یهودیان الگوهای (قوانین رژیم غذایی) را درک کرده اند که در مرکز میراث ما قرار دارند. یهودیان به جای هتک حرمت با غذای «تریف» (غیر کوشر) جان خود را فدا کرده اند.
از دوره کتاب مقدس و تا دوره خاخام ها، دستورالعمل ها و محدودیت های جدیدی ایجاد شد، زیرا یهودیان با غذاهای مختلف و استانداردهای زیبایی شناختی روبرو شدند، اما هسته کشروت در طول هزاره ها بدون تغییر باقی مانده است.
برخی از تکان‌دهنده‌ترین داستان‌های ما از شهادت یهودیان - درباره یهودیانی که ترجیح می‌دادند جان خود را به جای ترک یهودیت خود ببخشند - حول قوانین کشروت است.
بنابراین، در اوایل زمان مکابیان (167 پیش از میلاد)، ما داستانهایی از یهودیانی داریم که توسط ستمگران سوریه مجبور به خوردن گوشت خوک شده بودند. در آن داستان‌های هیجان‌انگیز، یهودیان ترجیح دادند که با تمامیت خود بمیرند، تا همچنان با اطاعت از دستورات خدا و تورات منقضی شوند. آنها نمی‌توانستند یهودیت بدون کشروت را تصور کنند، بنابراین قوانین رژیم غذایی در کل ریتم زندگی یهودیان نقش اساسی داشتند.
پس چرا کشروت مهم است؟ اگر سلامتی یا تندرستی نیست، هدف قوانین رژیم غذایی چیست؟ پاسخ در خود تورات یافت می شود. «خودتان را تقدیس کنید و مقدس باشید، زیرا من [خداوند] مقدس هستم.»
کشروت راهی برای استقبال از قداست یهودیت در زندگی روزمره ماست. در هر وعده غذایی، ما خود را وقف استانداردهای بالای زندگی و رفتار یهودیان می کنیم.
شبکه ارزش‌های یهودی - محبت به همسایه‌مان، مراقبت از بیوه و یتیم، تأیید ارتباط با قوم یهود، و برقراری حکومت خدا بر روی زمین - از طریق تمرین منظم کشروت قدرت و عمق می‌یابد.
