Koşer olmayan bir maddenin küçük bir izi bile -gıda hacminin 1/60'ı kadar (yüzde 1.66) ve bazı durumlarda, bundan daha az- aksi takdirde koşer gıdayı koşer yapmaz.
Aynı şekilde, sıcak yemekle temas eden kaplar onun "tadını" emecek ve ardından onu diğer yiyeceklere aktaracaktır.
Örneğin, az miktarda domuz yağı içeren katı yağ bulaşmış bir tavada pişirilmiş bir somun ekmek, koşer olmayan sütle aynı makinede pastörize edilmiş meyve suyu veya bir restoran mutfağında aynı mutfak eşyaları ile hazırlanmış bir vejetaryen yemeği. koşer olmayan bir yemek daha önce pişirildi - koşer olmayan maddenin oranı izin verilen yüzdeden daha büyükse, bunların hepsi koşer olmayan olarak kabul edilecektir.
Bu nedenle et ve süt için ayrı kaplar kullanılır ve ev dışında işlenen veya hazırlanan gıdalar için güvenilir bir koşer sertifikasına ihtiyaç vardır.
Koşer olmayan bir maddenin en ufak bir kalıntısı veya "tadı" bile bir yiyeceği koşer yapmaz. Yani sadece koşer gıda almak yeterli değil. Mutfağın da “koşer” olması gerekir, yani tüm pişirme gereçleri ve yemek hazırlama yüzeyleri sadece koşer yemekleri için kullanılır ve et ve süt ürünleri için ayrı ocaklar, tencereler, çatal bıçaklar, tabaklar, tezgah yüzeyleri ve masa örtüleri kullanılır.
Genel bir kural, sıcak yiyecek başka bir yiyecek veya kap ile her temas ettiğinde, yiyecek veya kap "tadını" emecektir. Ayrıca soğuk yiyecekler ve mutfak eşyaları, belirli koşullar altında (yiyecek baharatlı veya tuzlu olduğunda, bıçakla kesildiğinde veya kap içinde uzun süre kaldığında) "tatlarını" iletir.
Bu nedenle, koşer olmayan yiyeceklerin de hazırlandığı bir mutfakta veya tesiste hazırlanan yiyecekler, her zaman koşer olmayan hale gelecektir (gömülü tat, ilk olarak özel bir koşer işlemiyle mutfak eşyalarından çıkarılmadığı sürece).
